Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

enfitar

v. tr. [LC] [MD] Causar enfit (a algú). Aquesta pasta m'ha enfitat.
intr. pron. [LC] [MD] Agafar un enfit. S'enfita de seguida. Estar enfitat.
[LC] estar enfitat d'una cosa Estar-ne tip, no poder-la suportar més.
Institut d'Estudis Catalans
Abreviacions